ΣΑΚΗΣ ΣΕΡΕΦΑΣ Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου

- Newsroom

Ο Γιάννης, αγνώστων λοιπών στοιχείων, όπως για παράδειγμα του Αθανασίου και της Σοφίας, μια μέρα συνάντησε έναν Δεινόσαυρο. Και με το... όχημα αυτό έκανε την πιο αξέχαστη βόλτα στη Θεσσαλονίκη.

του Στέλιου Κούκου

Αυτήν την πορεία, μια ξενάγηση σε μνημεία της πόλης, παρακολούθησε και κατέγραψε ο γνωστός λογοτέχνης και μελετητής της ιστορίας της πόλης Σάκης Σερέφας και πρόσφατα την εξέδωσε ο εκδοτικός οίκος Πατάκης. Η εικονογράφηση του βιβλίου, που βασίζεται σε ιδέες του συγγραφέα είναι του Γιάννη Στύλου που υπογράφει ως Stilos.

Πολύ τυχερός αυτός ο Γιαννάκης. Τέτοια βόλτα στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα... αφ’ υψηλού! Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα. Μα κι αυτός ο άκακος δεινόσαυρος από πού προέκυψε ξαφνικά για αυτήν τη σχεδόν εναέρια ξενάγηση; Αλλά πώς βρέθηκε ένα παιδικό βιβλίο στη σελίδα αυτή; Δε θα έπρεπε να είναι στην απέναντι; Δύο τα ερωτήματα μέχρι τώρα και πρέπει και τα δύο να απαντηθούν. Όσο για την ερώτηση ποιος ανέβασε τον Γιαννάκη στον δεινόσαυρο ο μπαμπάς του, οι συγκυρίες, ο ίδιος ο δεινόσαυρος, ή η λαχτάρα του να δει τη Θεσσαλονίκη από ψηλά, δε θα την απαντήσουμε εμείς.
Ο δεινόσαυρος, λοιπόν, ο επονομαζόμενος Σαύρος πρέπει να σας πούμε ότι κι αυτός είναι Μακεδών όπως και ο Γιάννης. Κατάγεται από τον διπλανό Χορτιάτη. Απ’ αυτό το σβησμένο ηφαίστειο, που για πολλά χρόνια κρατούσε μέσα στα σπλάχνα του το αυγό απ’ όπου πρόσφατα εκκολάφθηκε ο Σαύρος μετά και από διάφορους σεισμούς που έφεραν το αυγό του στην επιφάνεια. Εν συνεχεία κατηφόρισε από το βουνό και έφτασε στην πόλη, όπου εν πρώτοις παρακολούθησε την τελετουργία της μικρής εισόδου του λεωφορείου στην Πορτάρα, που βρίσκεται δυτικά της μονής Βλατάδων, και ακολούθως της τακτικής οπισθοχώρησής του για να πραγματοποιήσει τη μανούβρα που θα το βοηθήσει να συνεχίσει την πορεία του.

Ο συγγραφέας, η πόλη και η βόλτα
Από εκεί και πέρα ο Σαύρος θα βρίσκεται στη διάθεση του Γιάννη για μια μεγαλοπρεπή πορεία στην πόλη. Άλλωστε τον Γιάννη συνάντησε. Αλλά και ο Σάκης βρέθηκε εκεί την κατάλληλη στιγμή για να παρακολουθήσει όλη αυτή την εσωτερική διαδρομή στην πόλη και να καταγράψει τα καθέκαστα. Αυτουνού πάντως μίλα του για πόλη και πάρε του την ψυχή. Αυτό μεταφράζεται σε οτιδήποτε αφορά την Θεσσαλονίκη, να μελετά και να γράφει: ποίηση, πεζογραφία, έρευνες, μελέτες, ανθολογήσεις, χρονογραφήματα... Ναι βεβαίως Σερέφας και στο θέατρο. Άσε που και στις βόλτες είναι άσος. Όπως και ξεναγός. Πρόσφατα έβαλε λεωφορείο για να ξεναγήσει τους αναγνώστες του βιβλίου του “Θα γίνω ντιζέζ” στα “ίχνη” που άφησαν πίσω τους οι πρωταγωνιστές του εγκλήματος που περιγράφει στο βιβλίο.
Μα θα μου πείτε αφήσαμε το παιδικό και πιάσαμε το αστυνομικό; Όχι, η κουβέντα το έφερε. Δεν είμαστε άλλωστε και εκτός θέματος αφού πρέπει να σας πούμε με ποιον Σάκη έχουμε να κάνουμε. Δεν είναι ο οποιοσδήποτε Σάκης που είδε κάτι και το έγραψε. Όχι κάνετε λάθος. Αυτός ο Σάκης είδε και ερεύνησε και πολλά άλλα. Και πού είσαι ακόμα! Πού βρίσκει όμως χρόνο για βόλτες; Φαίνεται ότι και αυτές είναι κομμάτι της δουλειάς του. Να ερευνά επί τόπου, να ταυτοποιεί πράγματα και καταστάσεις στον χώρο τους.
Και να λοιπόν που έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να παρακολουθήσει μια σχεδόν εναέρια ξενάγηση που θα την εκμεταλλευτεί κατάλληλα για να μεταφέρει μικρούς και μεγάλους στην καρδιά της πόλης και τα μνημεία της. Αυτό σημαίνει πάνω στην Καμάρα, ναι καλά διαβάσετε πάνω στην Καμάρα και πάνω στον μιναρέ της Ροτόντας και πάνω στο γλυπτό του Ζογγολόπουλου που βρίσκεται απέναντι από το Σιντριβάνι και πάνω στο πλατάνι της πλατείας Ναυαρίνου και πάνω στο καμπαναριό της Αγίας Σοφίας και στο Μπεζεστένι, φυσικά πάνω στους τρούλους, πάνω στο μπαλκόνι του εστιατορίου “Όλυμπος Νάουσα”... Και όλα αυτά σε ώρες “αιχμής” αφού οι άνθρωποι της πόλης, συνεχίζουν να κυκλοφορούν, να εργάζονται και να βαριούνται, να ονειρεύονται ακρογιαλιές και να κάνουν ζαβολιές. Όσο για το τι απέγινε ο Σαύρος… Ε, μην περιμένετε να σας τα πούμε όλα σε μια σελίδα.
Όπως θα καταλάβατε ήδη πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο και για μικρούς και για μεγάλους, για ένα εσωτερικό ταξίδι στην πόλη. Γραμμένο με χιούμορ, φαντασία και φυσικά ξεχωριστή γνώση. Γι’ αυτό λοιπόν βρέθηκε και στη σελίδα αυτή.

Δείγμα γραφής
Ο Γιάννης βρίσκεται πάνω στην Καμάρα. Κοιτάζει γύρω του κι έχει μείνει με το στόμα του ανοιχτό για τρεις λόγους: 1. Σκέφτεται ότι πρέπει να είναι το πρώτο παιδί που βρέθηκε ποτέ πάνω στην Καμάρα, από τότε που τη χτίσανε. 2. Κοιτάζει τη θάλασσα πέρα στο βάθος, με τον Όλυμπο απέναντι, και σκέφτεται ότι αυτό ακριβώς το θέαμα πρέπει να είδε πριν από εκατοντάδες χρόνια και εκείνος ο εργάτης, ο οποίος αφού έβαλε το τελευταίο τούβλο στην κορυφή της Καμάρας, κοίταξε για τελευταία φορά γύρω του κι άρχισε να κατεβαίνει την ξύλινη σκαλωσιά για να πατήσει πάλι στη γη. 3. Βλέπει ένα αγριοπερίστερο που έχει στήσει τη φωλιά του σε μια γούβα, που έχει σχηματιστεί ανάμεσα στα τούβλα στην κορυφή της Καμάρας, και ταΐζει στο στόμα τα παιδιά του.